Petra, grad u crvenoj steni

Petra ili Rakma tj. Višebojna, kako su stari Nabatejci nazvali grad čudo je arhitekture koje je posle mnogo vekova u tami sramežljivo izašlo na svetlost dana tek pre nekoliko decenija.

Istorija za divljenje

Petra je legendarni grad u steni čije početke pronalazimo u erama paleolita i neolita. Precizna arheološka istraživanja kažu da su Edomci naseljavali ove krajeve još 1.200 godina p.n.e. Bio je to semidski narod koji  je u to vreme naseljavao prostor današnjeg Izraela i Jordana. Kasnije, verovatno tokom 6-og veka p.n.e, Nabatejci se doseljavaju sa  Arabijskog poluostrva i tada počinje procvat grada. Postao je izuzetno važno trgovačko mesto zahvaljujući položaju između Indije i Egipta odnosno Arabije i Sirije. Karavani sa srebrom, začinima, tamjanom, zlatom, slonovačom i svilom prolazili su ovuda ostavljajući deo svog tovara kao sredstvo plaćanja. Tehnike topljenja gvožđa i bakra i umetnost vajanja u kamenu bile su ispred svog vremena u tadašnjoj Petri.

Za razliku od blagostanja mir nije mogao dugo da se održi u ovim krajevima. Tokom prvog veka Rimljani nameću poreze gradu a početkom drugog on postaje deo rimske provincije Arabije. Postepeno se i karavanski putevi menjaju pa od 3-eg veka počinje nazaustavljivo propadanje grada. Posle zemljotresa koji drmaju oblast u 4. veku grad je opusteo i ostaje takav vekovima. Sa kolena na koleno samo su beduini znali gde se ona nalazi, čuvajući ga od zlonamernih tuđina. Tek u 19-om veku, uz na prevaru dobijenu dozvolu, ponovo ga je otkrio Johan Burkhart, svetski putnik iz Švajcarske. Arheolozi tek 1929. Počinju iskopavanja a tek 1958. svetlost dana je ponovo ugledao glavni deo Petre. Posle mnogo vekova u “ilegali” svet je postao bogatiji za jedan od najzanimljivijih arheoloških nalazišta.

Okolina Petre

Pre ulaska u grad morate proći uskom klisurom Sik dužine oko 1,5 km. Putovanje ćete početi od obeliska pod nazivom Grob, kroz klisuru široku jedva dovoljno da se mimoiđu 2 kamile do izlaza kod veličanstvene građevine Hazne, možda i najlepše u celoj Petri, koju beduini nazivaju Faraonovom riznicom. Nedaleko od samog grada moćićete da se uverite da su tadašnji stanovnici Petre poznavali složene zakone hidraulike i hidrotehnike, gradeći komplikovane vodovodne sisteme. A na izolovanom brdašcetu usred ničega, severno od grada, nalaze se ostaci nekada moćnog krstaškog zamka pod imenom Šobak. Danas potpuno ruiniran važi za jedno od najsablasnijih mesta poznatih čoveku.

Kada se uzme u obzir surovo pustinjsko okruženje Petra sa okolnim lokalitetima predstavlja pravo arheološko i kulturno-istorijsko blago. Jedan je od zaštitinih znakova jordanskog turizma i mesto koje svakako vredi posetiti.