Tores del Paine, neverovatna prirodna lepota na „kraju sveta“

Tores del Paine se može okarakterisati kao nepristupačna i potpuno zabačena divljina izuizetne prirodne lepote. Nalazi se na samom jugu Čilea, južno od „svega“. Subpolarni uslovi i velika udaljenost od centara civilizacije pomogli su da ovaj jedinstveni ekosistem ostane gotovo potpuno neukaljan ljudskim aktivnostima.

Legenda o nastanku

Legende lokalnih indijanaca kažu da je lukava zmija Kai Kai izazvala snažan plimski talas s namerom da potopi Tores del Paine i uništi neprijateljsko ratničko pleme koje se doselilo na tom prostoru. Kada se voda povukla Kai Kai je zgrabio 2 najbolja ratnika tog plemena i od njih stvorio granitne figure visoke preko 2.000 m. I dan danas ove 2 figure u kombinaciji sa 3 Tores figure visoke 2.250 do 2.500 m gospodare prostranstvom Nacionalnog Parka.

Jedinstvena priroda Parka

Iako se lednici povlače sa ovog prostora oni i danas predstavljaju glavni agens u formiranju reljefa i pejzaža. Najveći lednici Grej, Tindal i Balmaseda iako su tek ostaci nekadašnjih moćnih lednika plene svojom lepotom i podsećaju na to kakvi su uslovi vladali na našoj planeti tokom ledenih doba. Zaobljene doline i morene koje se mogu pronaći duž donje granice lednika pokazatelj su dokle su se lednici prostirali do pre samo nekoliko decenija. Odlamanje ogromnih komada leda sa lednika Grej uz gromoglasnu buku i njihovo uranjanje u istoimeno jezero spektakularan je prizor. I severno i južno od ovog ledničkog područja mogu se pronaći prelepa glacijalna jezera: Diskon, Paine, Grej, Pohoe, Nordenskjold, Laguna Armarga itd….Otapanjem lednika vodom se hrani reka Paine, glavni rečni tok u području na čijem toku se nalaze 3 bajkovita vodopada – Paine, Salto Grande i Salto Čiko.

Bogata subpolarna flora i fauna

Najpoznatija životinjska vrsta regije je svakako gvanaka, stidljiva i nešto sitnija rođaka kamile. Ova ugrožena vrsta najčešće se sreće u zaštićenim područjima parka. Nekoliko vrsti lisica gospodari prostranstvom u potrazi za glavnim izvorom hrane, malim zečevima donetim iz Evrope poznatim kao Kuvjeovi puhovi. Najveći grabljivac na teritoriji jeste puma. Najbrojniju koloniju imaju ptice, među kojima se izdvaja andski kondor.

Talasaste livade koje se njišu na snažnom polarnom vetru prepoznatljiva su slika Tores del Paine-a. Padine planina obrasle su posebnom vrstom  bukve, poznatijom kao čileanska trešnja, iznad kojih se nastavlja pojas pod trešnjom Ognjene zemlje. Posebno lepim se smatra sledeći visinski pojas u kome pod uticajima surove klime rastu jako niska stabla drveća, pravi prirodni bonsai. Žbunaste biljke sa plodovima sličnim borovnicama upotpunjuju bogatu foru koja odoleva subpolarnim izazovima.

Ostaje utisak da je izolovanost i nepristupačnost onemogućila ljude da zauzmu i ugroze ovaj kutak prirode. Neka tako i ostane…