Sigirija, tvrđava koja lebdi nad džunglom

Kralj Šri Lanke je u 5. veku odabrao vrh velike granitne stene za mesto gradnje tvrđave Sigirije. Danas ona predstavlja jedan od najlepših spomenika koji svedoči o postojanju nekada velike  i moćne države na tim prostorima. Ovaj lokalitet samo je jedan u nizu neverovatnih koje krije egzotična Šri Lanka.

Tragična želja za vlašću

Usred džungle Šri Lanke okolinom dominira moćni monolit visine oko 200 m. Savršeni položaj sa kog može da se nadgleda i kontroliše prelep okolni pejzaž sačinjen od nepreglednih pirinčanih polja išaranim jezerima poslužio je kao lokacija za gradnju jedne od najneobičnijih vladarskih palata na svetu. Nju je sebi pre jednog ipo milenijuma izgradio moćni vladar Kasijapa. A priča o nastanku jedinstvene tvrđave prilično je tragična.

Kasijapa, sin moćnog kralja Datusene, opijen željom za vlašću i moći zbacio je svog ioca sa prestola, vezao ga nagog za stenu i ostavio tu da umre. Njegov polubrat, inače legitimni naslednik trona, prebegao je u Indiju. Zbog velikog straha od njegovog povratka i gubitka vlasti 477. godine Kasijapa odlučuje da svoju prestonicu preseli iz ravničarskog Anuradapurija na vrh ogromne stene okružene neprohodnom džunglom. Tako nastaje Sigirija, bogata palata sa očaravajućim vrtovima. Palata je sjajno očuvana. Jedina žal ostaje za moćnim lavom koji je “stražario” na ulazu u tvrđavu i kroz čije čeljusti  se ulazilo u palatu. Zub vremena ostavio nam je samo njegove šape. Zla kob koje se plašio Kasijapa ga je sustigla pa je on skončao u svojoj tvrđavi  495. godine izvršivši samoubistvo okružen velikim blagom koje je posedovao i svojim brojnim konkubinama.

Raskoš i erotske freske Sigirije

 Čitava palata je bila oličenje raskoši i bogatstva u vreme svog vrhunca. Na samom prilazu se nalazio impozantni Zid ogledala, napravljen od opeke i toliko uglačan belancima i medom da je podsećao na prava ogledala. Unutrašnjost palate ukrašavale su freske nagih lepotica, njih oko 500 od kojih je do danas sačuvano 20-ak.  Današnji arhitekti bi bili ponosni na matematički precizne vodene vrtove i bazene koji su krasili kompleks. Pružali su se na više nivoa, posedovali sisteme za grejanje i hlađenje a u neke od njih su postavljani obluci kako bi se dočarao žubor reke. Tvrđava na vrhu stene se vodom snabdevala iz veštačkog jezera koje se nalazilo tik iza južnog dela tvrđave.

Kraljev presto dugačak 5 m, neverovatna glavna palata čiji se istočni deo nastalja na skoro vertikalnu liticu, zanosna prijemna dvorana, bezbrojne građevine od opeke i drveta , povrtnjaci, zanosni pogled na okolnu džunglu, ogromno botatstvo, prelepe konkubine… Čini se da je kralj u svojoj Sigiriji imao sve. Sve osim osećaja slobode i sigurnosti. Povratkom njegovog brata iz Indije Kasijapa ostaje bez vojske i umire u svojoj tvrđavi koja  biva ostavljena na milost i nemilost džungli sve do 1828. Tada Britanci na njoj organizuju lovačke igre. Kasnije, u 20-0m veku sa pravom postaje deo svetske baštine…