Istanbul, grad koji spaja dva sveta

Sve je počelo od malog ribarskog sela. Kroz put dug 16 vekova Istanbul je od njega izrastao u metropolu kakvu danas poznajemo. Slavna istorija grada počinje 330. godine kada car Konstrantin I Veliki iz Rima seli prestonicu svoje imperije. Tada grad dobija  jedno od mnogobrojnih slavnih imena Konstantinopolj. Turski sultan Mehmet II Osvajač pokorio je grad 1.453. godine nazvavši ga Istanbulom, imenom koje ga i danas krasi.  

Topkapi, palata sa 7 kapija

U gradu sa bezbroj znamenitosti teško je izdvojiti onu glavnu. Ipak, čini se da centralno mesto u Isanbulu zauzima raskošna Topkapi palata okružena visokim zidinama. Ime je dobila po jednoj od 7 kapija u kompleksu. Stranci su je prozvali “palatom na istoku” tj. Serajem. Sagrađena je po nalogu Mehmeta II Osvajača odmah po njegovom osvajanju grada, dakle u 15-om veku.

Brojne raskošne fontane poput čuvene “Dželatove fontane” na kojoj je sultanov dželat posle egzekucije ispirao svoje oružje krase vrt unatar palate. “Kamen opomene” na koji su se stavljale glave činovnika nalazi se neposredno pored nje. Malo dublje unutar dvorišta nalazi se bazilika Sv. Irene iz 6. veka, jedna od najstarijih svetinja u gradu. U drugom delu dvorišta nalazi se Muzej porcelana donetog sa Dalekog istoka i iz Evrope. Prolaskom kroz “Kapiju evnuha” dolazite do sultanovih privatnih odaja. Prelepa biblioteka Ahmeta III ukrašena slonovačom i biserima krasi središnji deo ovog kompleksa. A na njenom kraju pruža se savršen pogled na Mramorno more. O tome kako je palata izgledala na vrhuncu moći pokazuje činjenia da je u dvorskoj kuhinji svakodnevno radilo oko 1.000 kuvara.

Neraskidivo povezana sa sudbinom grada

Sagrađena u rekordno kratkom roku (532-537) najvažnija crkva u Konstantinopolju, Crkva svete mudrosti, bila je ponos grada. Grandiozna kupola prečnika preko 30 m sa visinom od 55 m dugo je bila jedna od najvećih na planeti. Savršen arhitektonski sklad doprinosio je perfektnom osvetjenju crkve a prebogati ukrasi poput onih iz Artemidinog hrama u Efesu ili Zevsovog u Belbeku bili su dostojni glavne bogomolje carskog grada. Preko jednog milenijuma ova velelepna građevina vršila je funkciju crkve kroz čija su glavna (Kraljevska) vrata smeli da pođu isklučivo članovi carske povorke. Tačno kroz ta vrata sultan je kročio 1.453. godine pretvorivši baziliku u džamiju Aja Sofija za naredih 5 vekova. Srećom, da bi okončala trajni sukob 2 velike religije turska vlada je pretvara 1.943. u muzej. Na taj način ljudi svih vera mogu posećivati spomenik čija sudbina u stopu prati sudbinu najvećeg turskog grada.

Pored pomenutih obeležja nikako ne smete zaobići Sultan Ahetovu džamiju, moreuz Bosfor i most na njemu, stari Efes, palatu Dolmbahče, Zlatni rt, most Galata i još mnogo mnogo toga...